Abu Isḥaq Ibrahim (1029 - 1087) yettwassnen s yisem n Zzerqali neɣ s yisem n Arzachel s tutlayin tilatinin[1] d amesnallun n Wendalus yettumeggzen d yiwen seg imanayen imeqqranen yakk n tesnallunt deg tallit-is, ilul yerna yedder deg temdint n Toledo sin akin yerza ɣer Córdoba anda yexdem d aselmad. Imahilen-is hergen tasuta n imesnallunen inselmen deg Andalusya akken i tenfufed usemdu n imahilen-a ɣer ideggan niden deg Uruppa seld mi ittwasuɣlen ɣer waṭas n tutlayin n Uruppa. Dɣa tasnallunt tatrart terra-as tanafut (tajmilt) imi i d-tessemma yiwen n wemdun deg wayyur s yisem-is (Arzachel).
Zzerqali yessker-d aṭas n isnulfuyen, ahat axatar yakk deg-sen d talmest-nni tamaynut n yisṭirlaben yettwasemman s Tafilt tazerqalit, tafelwit-a d tin illan tettusemres s tuget sɣur imsillen alammi d tasut tis 16.[2]

Zzerqali
Tameddurt
Talalit Tolède (fr) Suqel, 1027
Taɣlent Al-Andalus (fr) Suqel
Tutlayt tayemmat Taɛrabt
Lmut Cordoue (fr) Suqel, 1087
Tiɣri
Tutlayin Taɛrabt
Amahil
Amahil Amesnallun, astrolabe (fr) Suqel, Amesnitri d horloger (fr) Suqel

Tameddurt ẓreg

Asemdu-ines ẓreg

Tiwsiwin-is tussnanin ẓreg

Timaskarin-is ẓreg

Ẓeṛ daɣen ẓreg

Imniren ẓreg

  1. Joseph F. O'Callaghan, A History of Medieval Spain, Cornell University Press, 1983, p. 324
  2. Empty citation (help): A number of these scholars sought to simplify the astrolabe, and finally al-Zarqālī (Azarquiel; died 1100) achieved success by inventing the apparatus called the azafea (Arabic: al-ṣafīḥah), which was widely used by navigators until the 16th century.